Ofka Piastówna – wspomnienie księżniczki z raciborskiego zamku

Zamek Piastowski wpisuje się w starania diecezji opolskiej o wyniesienie na ołtarze w Kościele katolickim świątobliwej Ofki Piastówny, córki księcia Przemysła, która 9 kwietnia 1313 r. wstąpiła do raciborskiego klasztoru sióstr dominikanek. Dokładnie 701 lat po tym wydarzeniu na zamku 9 kwietnia 2014 r. o godz. 17.00 odbędzie się wieczornica poświęcona słynnej dominikance oraz Raciborzowi jej czasów.

9 kwietnia 1313 r. to symboliczna data – księżniczka Eufemia, mając lat około 14, opuściła wówczas zamek na Ostrogu, gdzie spędziła dziecięce lata, i przekroczyła progi klasztoru dominikańskiego (dziś Muzeum w Raciborzu oraz Zespół Szkół Ekonomicznych), oddając całe swe życie na posługę Bogu. Dokładnie 701 lat po tym wydarzeniu na Zamku Piastowskim o godz. 17.00 rozpocznie się wieczornica poświęcona dominikance. Wydarzenie objął patronatem i zapowiedział swoją obecność ks. bp Andrzej Czaja, ordynariusz opolski, a z wykładem na temat życia świątobliwej Eufemii wystąpi ks. Grzegorz Kublin, postulator jej procesu beatyfikacyjnego, były wikariusz w kościele pw. św. Mikołaja w Raciborzu. O Raciborzu z kolei z czasów życia Ofki opowie Grzegorz Wawoczny. Mowa będzie  o lokacji miasta, XIII-wiecznych klasztorach, gospodarce, kulturze oraz silnych związkach z Krakowem. Spotkanie zakończy montaż słowno-muzyczny w wykonaniu młodzieży Zespołu Szkół Ekonomicznych. Świątobliwa Eufemia, przypomnijmy, jest już oficjalnie patronką działającego w murach tej placówki Technikum nr 1.

Dodajmy, że w hagiografii Eufemii Ofki przytaczany jest taki oto epizod z jej życia. – Oto razu pewnego spoglądała księżniczka Ewka w nabożnem zamyśleniu w wieży ojcowskiego zamku w stronę miasta Raciborza. Nagle dostrzegła, iż ponad klasztorem Panien Dominikanek, który stał wówczas po lewej stronie Odry na przeciwko zamku, zajaśniała jakaś jasność nadziemska, z której wybiegły wkrótce trzy złociste promienie. Wśród światła tego ujrzała księżniczka gołębicę, która najpierw usiadła na dachu klasztornym, a następnie weszła do wnętrza jak do domu własnego… (Nowiny Raciborskie, 1889).