Plener rzeźbiarski wabikiem na turystów odwiedzających dawną siedzibę Piastów

Przypomnijmy, w środę 18 maja na dziedzińcu Zamku Piastowskiego w Raciborzu ruszył II plener rzeźbiarski pt. „Opolsko-raciborskie księżniczki z rodu Piastów”. Drugiego dnia pleneru turystów indywidualnych oraz grup zorganizowanych odwiedzających Zamek Piastowski nie brakowało. Słoneczna pogoda zachęcała do wiosennych wojaży autokarem (w przypadku grup zorganizowanych), jak i własnym samochodem oraz rowerem. Wśród wielu odwiedzających plener tego dnia byli m. in. goście z Zabrza, Gliwic, Opolszczyzny, a także uczniowie Liceum Sztuk Plastycznych, wchodzącego w skład Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 1 w Raciborzu. Odwiedzający fotografowali rzeźby oraz zadawali pytania twórcom, na temat tajników sztuki rzeźbiarskiej, a artyści chętnie udzielali rad i wskazówek na temat powstających dzieł. Plener potrwa do piątku 20 maja 2022 r. Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Starosta Raciborski - Grzegorz Swoboda. Zapraszamy do obejrzenia fotoreportażu.

Raciborski zamek to dawna siedziba książąt raciborskich oraz kasztelana, a od 2. połowy XII w. księcia raciborskiego. W 1. połowie XIII w. zaczęto wznosić partie murowane. W latach 1288-1293 książę Przemysł zbudował gotycką kaplicę św. Tomasza Becketa z Canterbury, angielskiego męczennika, zabitego przez rycerzy królewskich. Upamiętnia ona spór między księciem wrocławskim Henrykiem Probusem a biskupem Tomaszem II, który schronił się na raciborskim zamku, obleganym przez wojska książęce. Ostatecznie doszło do ugody, a w kaplicy ustanowiono siedzibę kanoników, którzy przebywali tu do 1416 r. Kaplica nazywana jest perłą górnośląskiego gotyku i wykazuje podobieństwa do paryskiej kaplicy Saint-Chapelle. W skład kompleksu zamkowego wchodzą ponadto: budynek bramny, dom książęcy, w północnej pierzei warzelnia browaru, w zachodniej słodownia. W południowo-zachodnim narożu zachowały się fragmenty murów obronnych. W skrzydle północnym i zachodnim znajduje się browar zamkowy, który początkami sięga 1532 r., w obecnej formie odbudowany po pożarze w 1858 r. i gruntownie zmodernizowany w latach 1896-1897 i nadal funkcjonuje.